Zygmunt Kramsztyk (1849–1920) – najwybitniejszy filozof nauki wśród polskich okulistów XIX i XX wieku

Zygmunt Kramsztyk (1849–1920) był polskim okulistą żydowskiego pochodzenia, założycielem pisma „Krytyka Lekarska”. Medycynę studiował w Szkole Głównej Warszawskiej i na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, w którym w 1872 roku otrzymał dyplom ukończenia studiów, a w 1879 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy „O zmianach postrzeganych w oczach przy białaczce”. Od 1880 do 1904 roku był ordynatorem oddziału ocznego w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie. Od 1898 roku przez 4 lata sprawował funcję naczelnego lekarza tej placówki. Zygmunt Kramsztyk pisał szkice krytyczne, eseje, artykuły popularnonaukowe. Był autorem wielu prac z zakresu okulistyki,. Był twórcą podręcznika „Objawy kliniczne chorób oczu.”

Zygmunt Kramsztyk (1849–1920) was a Polish ophthalmologist of Jewish origin, the founder of the „Medical Critique“ magazine. He studied medicine at the Main School of Warsaw and Imperial University of Warsaw, graduating in 1872, and completed his PhD in 1879 submitting the dissertation entitled “On changes perceived in eyes of leukaemic patients”. From 1880 to 1904 he was the head of the Ophthalmic Ward at the Orthodox Jew Hospital in Warsaw. In 1898 he was appointed the chief physician in that hospital, remaining in this role for the next 4 years. Zygmunt Kramsztyk wrote critiques, essays and popular science articles. He penned many works on ophthalmology. He also wrote a textbook entitled “Clinical symptoms of eye diseases”.