Zastosowanie galantaminy w leczeniu pourazowego porażenia nerwów okoruchowego i bloczkowego

Wstęp
Uzyskanie odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu zastosowanie galantaminy wpływa na leczenie objawów związanych z pourazowym porażeniem nerwów okoruchowego (n. III) i bloczkowego (n. IV).

Materiał i metody
Rutynowe badanie okulistyczne i ocenę strabologiczną przeprowadzono u 5 pacjentów (4 kobiet, 1 mężczyzny) w wieku od 31 do 57 lat (średnia 40,7 roku), u których doszło do pourazowych powikłań okulistycznych. Z powodu pourazowego jednostronnego porażenia n. III i n. IV w leczeniu zastosowano galantaminę w okresie od 2 do 6 miesięcy (średnia 4 miesiące) od momentu uszkodzenia nerwów. Nivalin w postaci jonoforezy i Reminyll doustnie były podawane przez 10–18 miesięcy (średnio 14 miesięcy). Dodatkowo wdrożono ćwiczenia ruchomości mięśni okoruchowych oraz korekcję pryzmatyczną.

Wyniki
U wszystkich pacjentów (100%) poprawiła sie ruchomość gałki ocznej, nastąpiła redukcja kąta zeza w poziomie (40%) i pionie (60%), statystycznie znacząco zwiększył się rozmiar szpary powiekowej (60%), ustąpiło dwojenie (80% całkowite bez korekcji), poprawie uległo widzenie obuoczne w wolnej przestrzeni i na synoptoforze (100% jednoczesna percepcja, fuzja 80%, stereopsja 60%).

Wnioski
Zastosowanie galantaminy u pacjentów we wczesnym okresie po pourazowym porażeniu nerwów okoruchowego i bloczkowego powoduje szybkie ustąpienie powikłań okulistycznych w porównaniu z czasem ich ustąpienia, kiedy przebieg choroby jest naturalny. Przedstawione leczenie jest skuteczną metodą umożliwiającą likwidację podwójnego widzenia, zeza, opadania powieki, powrót pełnej ruchomości gałki ocznej i widzenie obuoczne.



Introduction
To assess the suitability of galantamine for the symptomatic treatment of post-traumatic oculomotor (III) and trochlear (IV) nerve palsy.

Material and methods
The routine ophthalmic and strabological examination was performed in five patients (4 females and 1 male) at the age of 31 to 57 years (mean 40.7) with the post-traumatic ophthalmic complications. Due to the unilateral oculomotor and trochlear nerve palsy, which had not resolved within 2–6 (mean duration of 4 months) months following traffic accident, galantamine was used. Nivalin and Reminyl were administered in iontophoresis and orally, respectively, for 10–18 months (mean duration of 14 months). The ocular muscle motion exercises and prism correction were also used.

Results
The increased range of ocular motion (100%), reducing of the angle of strabismus horizontally (40%) and vertically (60%), statistically significant extension of palpebral fissure (60%), and regression of diplopia (80% total without correction) were observed. The binocular vision after treatment in the free- and instrument-space environment were also improved (100% simultaneous perception, fusion 80%, stereopsis 60%).

Conclusions
The early galantamine administration in patient with n. III and n. IV post-traumatic palsy accelerates the resolution of post-traumatic ophthalmic symptoms. It is an effective treatment which offers the elimination of strabismus, diplopia and ptosis, at the same time improvings ocular movements and binocular vision.