Wpływ 0,1% kropli diklofenaku na odczyn zapalny w komorze przedniej oka i stan plamki po operacji fakoemulsyfikacji zaćmy

Cel
określenie wpływu 0,1-procentowego diklofenaku w skojarzeniu z etabonianem loteprednolu na intensywność odczynu zapalnego w komorze przedniej oka oraz na grubość siatkówki w okolicy plamki u pacjentów po fakoemulsyfikacji zaćmy.

Materiał i metody
prospektywnym, randomizowanym badaniem objęto 80 oczu u 80 pacjentów zakwalifikowanych do operacji zaćmy. U pacjentów z grupy I (N = 40) zastosowano 0,1-procentowy diklofenak łącznie z 0,5-procentowym etabonianem loteprednolu, u pacjentów z grupy II (N = 40) – monoterapię 0,5-procentowym etabonianem loteprednolu. Analizie poddano: ostrość wzroku, ciśnienie wewnątrzgałkowe, intensywność odczynu zapalnego w komorze przedniej w badaniu flarefotometrii laserowej, grubość siatkówki w okolicy plamkowej badaną za pomocą optycznej koherentnej tomografii.

Wyniki
w dobach 7. i 14. zanotowano znamienne statystycznie zmniejszenie wartości flarefotometrii (7,9 i 7,4 ph/ms) u pacjentów z grupy I w porównaniu z pacjentami z grupy II (13,7 i 11,8 ph/ms) (p < 0,0001 między grupami w dobach 7. i 14.) W okolicy plamkowej wzrost wartości grubości siatkówki po 2 i 6 tygodniach był istotnie statystycznie większy u pacjentów z grupy II: odpowiednio 285,59 i 288,38 µm – zarówno w porównaniu ze stanem przedoperacyjnym (p = 0,001 i p < 0,001), jak i ze zmianami zaobserwowanymi u pacjentów z grupy I (p = 0,0085 i p = 0,0004).

Wnioski
istotny wpływ na zmniejszenie nasilenia odczynu zapalnego w komorze przedniej ma zastosowanie 0,1-procentowego diklofenaku w skojarzeniu z etabonianem loteprednolu w porównaniu z monoterapią steroidem. Zastosowanie terapii skojarzonej ogranicza zwiększenie grubości siatkówki, doprowadzając do jej wcześniejszej normalizacji w porównaniu do stanu po zastosowaniu monoterapii steroidem.



Purpose
To evaluate 0.1% diclofenac sodium as an adjunctive therapy with loteprednol etabonate on postoperative inflammation in the anterior chamber and on foveal and parafoveal retinal thickness.

Material and methods
Eighty eyes eligible for phacoemulsification were enrolled in a randomized clinical trial. Patients in group I (N = 40) received anti-inflammatory treatment consisting of 0.1% diclofenac with 0.5% loteprednol; group II (N = 40) patients received 0.5% loteprednol alone. Best corrected visual acuity and intraocular pressure were measured, and laser flarephotometry was done. Foveal and parafoveal thickness were assessed by optical coherence tomography.

Results
Median flare values decreased more rapidly in group I at 7 and 14 days (7.9 and 7.4 ph/ms, respectively) than in group II (13.7 and 11.8 ph/ms, respectively; p < 0.0001). Group II had significantly increased parafoveal thickness at 14 and 42 days (median 285.59 μm, p = 0.001 and 288.38 μm, p < 0.001, respectively). Parafoveal thickness differed significantly between groups at 14 and 42 days (p = 0.0085, p = 0.0004, respectively).

Conclusions
Eyes treated with both diclofenac sodium and loteprednol etabonate showed less inflammatory response and were less likely to develop foveal and parafoveal thickening than those treated with steroid only.