Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe a narząd wzroku

Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe (Idiopathic Intracranial Hypertension – IIH) jest definiowane jako zespół nadciśnienia

śródczaszkowego (>250 mmH2

O) utrzymujący się przez dłuższy czas, niezwiązany z wewnątrzczaszkowym procesem rozrostowym, zapalnym, wodogłowiem czy urazem głowy oraz przebiegający bez zmian widocznych w badaniach rezonansu magnetycznego i płynu mózgowo-rdzeniowego. Wiele z głównych objawów IIH ma związek z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym – są to np. bóle głowy, przejściowe zaniewidzenie w postaci rozmazanego obrazu, fotopsje, bóle pozagałkowe, podwójne

widzenie i pogorszenie ostrości wzroku oraz obrzęk tarczy nerwu wzrokowego (n. II). Na początku leczenia pacjentom zaleca się

ograniczenie płynów i soli w diecie, zmniejszenie masy ciała (w przypadku osób otyłych) oraz stosowanie leków moczopędnych,

przeciwbólowych, niesteroidowych przeciwzapalnych i steroidowych. Kiedy po leczeniu zachowawczym nie następuje poprawa,

a nadciśnienie szybko wzrasta i postępuje obniżanie się ostrości wzroku, należy rozważyć leczenie operacyjne.

Idiopathic intracranial hypertension (IIH) is defined as a syndrome of increased intracranial pressure without causative lesions on

magnetic resonance imaging. The symptoms of IIH patients are headache, transient visual obscurations, photopsia, retrobulbar

pain, diplopia, visual loss and papilledema. Management of intracranial hypertension is initially medical, using a combination of managed weight body reduction and diuretic, non-steroid and steroid therapy. Surgical therapy may be required to stabilize vision.