Zastosowanie w chirurgicznym leczeniu zaćmy dodatkowej soczewki wieloogniskowej wszczepianej do bruzdy ciała rzęskowego

Cel pracy
Ocena skuteczności i bezpieczeństwa chirurgicznego leczenia zaćmy przy jednoczesnym wszczepie soczewki jedno-ogniskowej do torby soczewki i wieloogniskowej soczewki REVERSO do bruzdy ciała rzęskowego.

Materiał i metody
Prospektywny projekt badawczy prowadzono od listopada 2014 roku do stycznia 2020 roku. Badaniem objęto 80 pacjentów (160 oczu), których losowo przydzielono do grupy Reverso (GR) i grupy kontrolnej (GK). Wszyscy pacjenci zostali poddani obustronnej operacji zaćmy przeprowadzonej przez jednego doświadczonego chirurga. Do wszczepu do torby soczewki zastosowano implant jednoogniskowy. W grupie Reverso wszczepiano dodatkowy implant REVERSO do bruzdy ciała rzęskowego. Okres pooperacyjnej obserwacji wynosił 6 miesięcy.

Wyniki
W obu grupach po 3 miesiącach obserwacji osiągnięto dobrą ostrość wzroku bez korekcji do dali dla pojedynczego oka oraz bardzo dobrą dla widzenia obuocznego (GR: V = 0,97 vs GK: V = 0,92). Stwierdzono istotnie wyższą ostrość wzroku bez korekcji do bliży w grupie Reverso w porównaniu z grupą kontrolną zarówno jednoocznie, jak i obuocznie (GR: V = 0,5 vs GK: V = 1,09). Pooperacyjna czułość kontrastu była istot-nie wyższa w grupie kontrolnej. Nie stwierdzono istotnych różnic statystycznych w występowaniu pooperacyjnych aberracji optycznych. Uzyskano wysoką satysfakcję z jakości widzenia w obu grupach, przy istotnie większej niezależności od korekcji okularowej w grupie Reverso. Nie zaobserwowano zależności pomiędzy przynależnością do grupy a obecnością złogów barwnika w przednim odcinku oka, wartościami ciśnienia wewnątrzgałkowego czy pomiarami flarymetrii. Częstość występowania niegroźnych powikłań i czas trwania zabiegu były wyższe w grupie Reverso, bez wpływu na ostateczną jakość widzenia.

Wnioski
Zastosowanie w chirurgicznym leczeniu zaćmy soczewki REVERSO z możliwością jej usunięcia jest skutecznym i bezpiecznym rozwiązaniem dla pacjentów o wysokich wymaganiach wzrokowych, pragnących uzyskać pooperacyjną niezależność od korekcji okularowej.



Introduction
Efficacy and safety evaluation of simultaneous implantation of a monofocal lens into the lens bag and a multifocal lens Reverso into the ciliary sulcus during cataract surgery.

Material and methods
The prospective study included 80 patients (160 eyes) divided randomly into Reverso (RG) and control (CG) groups who underwent bilateral cataract surgery. A monofocal lens was implanted into the lens bag in both groups. RG additionally received sulcus placement of a supplemental multifocal Reverso lens. Postoperative follow-up was about 6 months.

Results
Three months postoperatively, both groups had good monocular and very good binocular distant uncorrected visual acuity (RG: V = 0.97 vs. CG: V = 0.92). Near uncorrected visual acuity was better in RG, both monocularly and binocularly (RG: V = 0.5 vs. CG: V = 1.09). Postoperative contrast sensitivity was significantly higher in CG. Analysis of optical aberrations revealed no significant differences between the groups. High vision quality satisfaction was obtained in both groups, with significantly greater independence from spectacles in RG. There was no correlation between group and the presence of pigment deposits in the anterior eye, intraocular pressure or flarimetry. The incidence of minor complications and procedure duration were higher in RG, with no effect on final vision quality.

Conclusions
Combined implantation of monofocal capsular bag and supplemental, removable Reverso implants was safe and effective in improving uncorrected distant and near visual acuity. This seems to be a good solution for patients with high visual expectations who want to achieve postoperative independence from spectacles.