twitter
en ENGLISH
eISSN: 2719-3209
ISSN: 0023-2157
Klinika Oczna / Acta Ophthalmologica Polonica
Bieżący numer Archiwum Filmy Artykuły w druku O czasopiśmie Suplementy Rada naukowa Recenzenci Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
1/2018
vol. 120
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł oryginalny

Zastosowanie optycznej koherentnej tomografii w diagnostyce obrzęku plamki po zabiegach usunięcia zaćmy u chorych na cukrzycę

Agnieszka Kubicka-Trząska
,
Bożena Romanowska-Dixon

Data publikacji online: 2018/07/10
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Obrzęk plamki jest obecnie jedną z najczęstszych przyczyn zaburzeń widzenia po niepowikłanej chirurgii zaćmy. To powikłanie w grupie chorych bez współistniejących czynników ryzyka występuje z częstością 1% do 30%, przy tym w przedziale od 0,1% do 2,3% jest to klinicznie znamienny obrzęk. Patofizjologia obrzęku plamki po operacji zaćmy pozostaje nie do końca wyjaśniona; uważa się, że bierze w niej udział wiele różnych czynników takich jak zapalenie, wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych, obecność trakcji plamkowo-szklistkowych oraz toksyczne działanie światła podczas zabiegu.

Ryzyko rozwoju obrzęku plamki po operacji zaćmy wzrasta u chorych z retinopatią cukrzycową, a u chorych z rozpoznanym przed chirurgią zaćmy cukrzycowym obrzękiem plamki obserwuje się progresję zmian obrzękowych centralnej siatkówki. Ryzyko wystąpienia obrzęku plamki po operacji zaćmy u chorych na cukrzycę bez retinopatii cukrzycowej wzrasta 1,8 raza, a u chorych z retinopatią cukrzycową – aż 6,2 raza.

Diagnostyka obrzęku plamki po operacji zaćmy jest oparta na badaniach klinicznym, angiograficznym oraz optycznej koherentnej tomografii. Spośród ww. metod optyczna koherentna tomografia charakteryzuje się najwyższą czułością. Pozwala ona na analizę jakościowych i ilościowych parametrów plamki oraz na zbadanie zależności między stanem centralnej części siatkówki przed operacją zaćmy a jej stanem po operacji.

Macular edema is one of the most common causes of visual impairment after uncomplicated cataract surgery nowadays. Its reported incidence ranges between 1% and 30%, with clinically significant post cataract macular edema occurring in patients with no risk factors at the incidence of 0.1% to 2.3%. The pathophysiology of post cataract macular edema remains uncertain and many various factors have been implicated in its development, including inflammation, vascular permeability, vitreo-macular tractions and light toxicity. A higher incidence of post cataract macular edema has been reported to occur in eyes with diabetic retinopathy and in eyes with preexisting diabetic macular edema, as worsening of macular edema has been observed after cataract surgery. Diabetes increases the risk of post cataract macular edema 1.8-fold and the diabetic retinopathy increases the risk of this complication 6.2-fold.

Macular edema can be detected during clinical examination, angiography or optical coherence tomography. Of the three techniques, optical coherence tomography has the highest sensitivity, allowing to obtain qualitative and quantitative parameters of macula and to explore structural spatial relationships before and after cataract surgery in diabetic patients.
słowa kluczowe:

optyczna koherentna tomografia (OCT), obrzęk plamki po zabiegu usunięcia zaćmy (PCME), cukrzycowy obrzęk plamki (DME)

© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.