Ocena skuteczności leczenia zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (AMD) za pomocą doszklistkowego podawania ranibizumabu

Cel
ocena funkcji bioelektrycznej siatkówki w rejonie dołka, krążenia siatkówkowego oraz grubości siatkówki w rejonie dołka przed doszklistkowym podaniem ranibizumabu i po jego podaniu w oczach z wysiękową postacią zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (age-related macular degeneration – AMD).

Materiał i metody
grupę badaną stanowiło 21 oczu (20 pacjentów) z neowaskularyzacją naczyniówkową (choroidal neovascularisation – CNV) w przebiegu AMD. Podstawą do ustalenia kryteriów włączenia do badania były wyniki angiografii fluoresceinowej (fluorescein angiography – FA) oraz najlepiej skorygowanej ostrości wzroku do dali (distance best corrected visual acuity – DBCVA) – tablice logMAR. Do każdego oka podano 3 iniekcje doszklistkowe w odstępach czterotygodniowych. Reiniekcje były wykonywane w indywidualnych przypadkach w zależności od DBCVA oraz wyniku optycznej tomografii komputerowej (optical coherence tomography – OCT) przez 12 miesięcy obserwacji. Przed rozpoczęciem leczenia, w 3., 6. i 12. miesiącu obserwacji przeprowadzono następujące badania: DBCVA, elektroretinogram wieloogniskowy (multifocal electroretinogram – mfERG), OCT, a także FA przed leczeniem oraz w 3. i 12. miesiącu obserwacji.

Wyniki
przed rozpoczęciem leczenia badanie FA ujawniło głównie ukrytą CNV – 57% oczu (12/21). W 3. miesiącu obserwacji nie wykazano powiększenia średnicy CNV. Brak przecieku z aktywnej CNV obserwowano w 76% przypadków (16/21 oczu). W 12. miesiącu obserwacji powiększenie średnicy CNV zaobserwowano w 43% oczu (9/21), natomiast brak przecieku z aktywnej CNV – w 57% oczu (12/21). Średnia DBCVA statystycznie istotnie poprawiła się tylko w 3. miesiącu obserwacji (p<0,02). Statystyczną redukcję średniej grubości dołka obserwowano w każdym okresie obserwacji (p<0,01). Wyniki mfEREG z okolicy plamki pozostały niezmienione lub poprawiły się nieznacznie w niektórych przypadkach.

Wnioski
w badanej grupie pacjentów z wysiękową postacią AMD po doszklistkowym podaniu ranibizumabu w 12-miesięcznym okresie obserwacji wykazano redukcję średniej grubości dołka, podczas gdy DBCVA oraz funkcja bioelektryczna siatkówki z regionu plamki mierzona za pomocą mfERG pozostały niezmienione.



Purpose
To evaluate foveal function, retinal circulation and foveal thickness before and after intravitreal ranibizumab injections in eyes with wet type of age-related macular degeneration (AMD).

Material and methods
The study group consisted of 21 eyes (20 patients) with choroidal neovascularisation (CNV) due to AMD. Inclusion criteria were based on fluorescein angiography (FA) and distance best corrected visual acuity (DBCVA) – log MAR scale. In each eye, 3 consecutive injections of ranibizumab every 4 weeks were administered and then individual course for reinjections according to DBCVA and optical coherence tomography (OCT) up to 12 months was applied. At baseline, 3, 6 and 12 months follow-up, the following tests were performed: DBCVA, multifocal electroretinogram (mfERG) and OCT. Additionally, FA was carried out before the treatment, 3 and 12 months from the baseline.

Results
At baseline, FA revealed mainly minimally occult choroidal neovascularisation – 57% (12/21) of eyes. At 3 months choroidal neovascularisation diameter was stable; no leakage from active choroidal neovascularisation was seen in 76% (16/21) of eyes. After 12 months follow-up, increase in choroidal neovascularisation diameter was seen in 43% (9/21) of eyes and no leakage in 57% (12/21) of cases. The mean DBCVA significantly improved only after 3 months (p<0.02). Significant decrease of mean foveal thickness was observed in each follow-ups (p<0.01). The mfERG data from the macular region remained stable or improved slightly in some cases.

Conclusions
In our series of patients with the wet type of AMD after intravitreal injections of ranibizumab in 12 months follow- -up, the reduction of foveal thickness was noted while DBCVA and the bioelectrical function from the macular region measured by the mfERG remained stable.