Acanthamoeba polyphaga – rzadko wykrywany w Polsce czynnik zagrażającego utratą wzroku zapalenia rogówki, podatny in vitro na przeciwpasożytnicze działanie tojokamycyny

Cel
Pierwotniakowe zapalenia rogówki są coraz częściej wykrywane w różnych rejonach świata, głównie u osób stosujących soczewki kontaktowe. Inne czynniki ryzyka zapalenia rogówki o etiologii amebowej to uszkodzenie nabłonka rogówki, zabiegi chirurgiczne i kontakt oka z wodą zawierającą formy rozwojowe ameb amfizoicznych. W pracy analizowano izolaty rogówkowe ze skomplikowanych przypadków pierwotniakowego zapalenia rogówki, oceniono podatność wybranych szczepów na tojokamycynę

Materiał i metody
materiał do analizy stanowiło sześć szczepów przypadków pierwotniakowego zapalenia rogówkizwiązanych z noszeniem soczewek kontaktowych oraz jeden szczep pochodzący z przypadku zakażenia podczas pływania w jeziorze, poprzednio błędnie rozpoznanych i leczonych w innym ośrodku. Monitorowano dynamikę populacji rogówkowych izolatów Acanthamoeba o genotypie T4 w aksenicznych hodowlach in vitro. Szczep rogówkowy zidentyfikowany jako A. polyphaga i środowiskowy A. castellaniiNeff poddano działaniu substancji o znanej skuteczności przeciwrzęsistkowej oraz przeciwtoksoplazmowej – tojokamycyny.

Wyniki
najbardziej wirulentny in vitro okazał się szczep z gatunku A. polyphaga rzadko rozpoznawanego w Polsce jako czynnik etiologiczny pierwotniakowego zapalenia rogówki. Stwierdzono wyraźny amoebostatyczny wpływ tojokamycyny in vitro na obydwa szczepy, bez stymulacji encystacji, z silniejszą redukcją liczby ameb w populacjach szczepu rogówkowego.

Wnioski
w Polsce wiedza z zakresu epidemiologii zapalenia rogówki o etiologii amebowej jest niewystarczająca. Ekstremalnie wysoka oporność cyst Acanthamoeba na leki to jeden z powodów trudności terapeutycznych, nadal testuje się substancje o potencjalnej aktywności przeciwamebowej. Obiecujące wyniki, wskazujące na amebostatyczny wpływ tojokamycyny na patogeniczny szczep Acanthamoeba, zachęcają do podejmowania dalszych prób z tą substancją i z innymi szczepami ameb amfizoicznych. Według naszej wiedzy są to pierwsze badania nad podatnością in vitro rogówkowego szczepu Acanthamoeba na tojokamycynę.



Introduction
Acanthamoebic keratitis, detected with increasing frequency worldwide in the last decades, mainly is reported in contact lens wearers. Other risk factors include damage to corneal cells, eye surgery and ocular exposure to water containing developmental forms of the amphizoic amoebae. In this study we analyzed Acanthamoeba isolates from complicated keratitis and evaluated some corneal strains in terms of their in vitro susceptibility to toyocamycin.

Material and methods
Six strains of Acanthamoebic keratitis in contact lens wearers, one with a history of swimming in a lake, previously improperly diagnosed and treated were analyzed. Acanthamoeba corneal isolates of T4 genotype cultured in vitro were monitored. A. polyphaga corneal strain and environmental A. castellanii Neff exposed to toyocamycin, the agent with an established anti-trichomonal and anti-toxoplasmal activity, were evaluated.

Results
A. polyphaga strain, which is not commonly diagnosed as an etiological agent of Acanthamoeba keratitis in Poland, was the most virulent in vitro. Amoebostatic effect of toyocamycin, without stimulation of encystation, was stronger for the corneal strain than for the environmental A. castellanii Neff.

Conclusions
There is no sufficient knowledge of the epidemiology of Acanthamoeba keratitis in Poland. Extremely high antimicrobial resistance of Acanthamoeba cysts leads to treatment failure, thus chemicals of possible anti-amoebic activity are still tested. Promising results of our study of adenosine analogue as the agent against Acanthamoebapathogenic strains justifies further tests with this drug and various amphizoic amoebic strains. This was the first study of in vitro susceptibility of corneal Acanthamoeba strain to toyocamycin.