Diagnostyka guzów ośrodkowego układu nerwowego u dzieci – rola okulisty i użyteczność badania wzrokowych potencjałów wywołanych

Cel
wykazanie różnic w wartościach amplitud i latencji fal P100 oraz P1 u dzieci w wieku szkolnym, u których zdiagnozowano guza ośrodkowego układu nerwowego.

Materiał i metody
badaniom wzrokowych potencjałów wywołanych stymulowanych wzorcem czarno-białej szachownicy i błyskowych wzrokowych potencjałów wywołanych poddano 42 dzieci: 15 dzieci, u których zdiagnozowano guza ośrodkowego układu nerwowego (średnia wieku odpowiednio: 13,44 ± 2,41 roku i 13,75 ± 2,29 roku), oraz 27 dzieci z grupy kontrolnej (średnia wieku odpowiednio: 11,84 ± 1,44 roku i 14,78 ± 4,26 roku).

Wyniki
w wynikach badań wzrokowych potencjałów wywołanych stymulowanych wzorcem czarno-białej szachownicy stwierdzono statystycznie istotne różnice między parametrami amplitud fali P100 uzyskanymi u dzieci z grup badanej i kontrolnej, istotne statystycznie różnice w wartości latencji fali P100 natomiast wykazano jedynie w odprowadzeniu O1 w stymulacji wzorcem 15 minut kątowych. W badaniu błyskowych wzrokowych potencjałów wywołanych amplitudy fali P2 były obniżone, a latencje wydłużone, niemniej jednak wyniki nie były istotne statystycznie.

Wnioski
zmiany w badaniach wzrokowych potencjałów wywołanych mogą świadczyć o zdezintegrowanej funkcji drogi wzrokowej w przypadku wszystkich guzów ośrodkowego układu nerwowego. U pacjenta, u którego zdiagnozowano guza ośrodkowego układu nerwowego, należy wykonać badanie okulistyczne, nawet wtedy, kiedy stwierdzono u niego pełną ostrość wzroku.



Objective
To determine possible alterations of P100 and P1 amplitudes and latencies in school-aged children with a history of a central nervous system tumour.

Material and methods
The pattern visual evoked potential and flash visual evoked potential testing was performed in 42 school-aged children: 15 patients with a history of the central nervous system tumour (mean age of 13.44 ± 2.41 years and 13.75 ± 2.29 years, respectively) and 27 healthy subjects as a control group (mean age 11.84 ± 1.44 years, and 14.78 ± 4.26 years, respectively).

Results
P100 amplitudes of pattern visual evoked potentials were statistically decreased in the study group as compared to the control group. The only statistically signifcant difference between the study group and the controls was latencies recorded from O1 in 15-minute stimuli. P2 amplitudes of flash visual evoked potentials were decreased and latencies were increased in the study group, however, the differences were not statistically significant.

Conclusions
Visual evoked potential alterations can be a sign of functional disturbances of the visual system in patients with any central nervous system tumour. Therefore, a diagnostic process of a central nervous system tumour should include a thorough ocular exam, even in patients with normal visual acuity.